Περί ενός κόμικ και της σύγκρουσης των πολιτισμών.

Να το θέσουμε λίγο απλά γιατί αυτά τα ζητήματα έχουν λυθεί από το 1789? Εμείς εδώ στην Ευρώπη τα παππαδαριά μας τα κρεμούσαμε από τα καμπαναριά για να μπορούμε να τα χώνουμε στα θεία, και τη θεία, να φτύνουμε στους τάφους τους με όση άνεση θέλουμε και να υποστηρίζουμε μετά μανίας ότι η γη γυρίζει. Αυτό το ονομάζουμε νεωτερικότητα και διαφωτισμό και είμαστε περήφανα παιδιά του.
Από την άλλη βέβαια, εμείς οι Ιρανοί για παράδειγμα, έχουμε κάθε δικαίωμα να αποκτήσουμε όσα πυρηνικά θέλουμε για να μπορέσουμε να διαφυλάξουμε τους φυσικούς μας πόρους που οι δυτικοί θέλουν να εκμεταλλεύονται για πάρτι τους.